Δημήτρης Αντ. Σιδερής, ομ. καθηγητής καρδιολογίας, dimitrissideris.wordpress.com
Ηπειρωτικός Αγών, 11 Μαΐου 2022
Πριν από χρόνια είχα δει ένα μακροσκελές εφιαλτικό άρθρο (http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/12/blog-post_675.html#ixzz4SQV2cR5r). Πιθανότατα αναληθές. Όμως, και σαν απλή ιδέα, με έβαλε σε σκέψεις. Το άρθρο στηρίζεται κυρίως στη μαρτυρία μιας Ρωσίδας στη Νορβηγία. Σύμφωνα μ΄ αυτό, από τα λίγα που σταχυολογώ, γίνεται συστηματική προσπάθεια εκεί, αλλά και αλλού, για να ανατραπούν οι θεμελιώδεις αρχές της κοινωνίας μας. Επικεντρώνεται στην απόπειρα να αποσπασθούν τα παιδιά από τις βιολογικές μητέρες τους. Η παραδοσιακή αγωγή που προσφέρουν στο παιδί τους είναι αντικοινωνική, ισχυρίζεται. Έχουν απαγορευτεί παραμύθια όπως η Σταχτοπούτα και εκείνα του Γκριμ. Όλα τα παιδικά έντυπα έχουν απαγορεύσει ό,τι θυμίζει διαφορά των δύο φύλων. Στα σύγχρονα παραμύθια υπάγεται π.χ. το «βασιλιάς και βασιλιάς», όπου στο εξώφυλλο υπάρχουν δυο άντρες που φιλιόνται περιπαθώς. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο διδάσκονται από τα 4 έτη τους πώς να αυνανίζονται και εκπαιδεύονται σε όλες τις παραλλαγές των σεξουαλικών πράξεων. Κάθε απόπειρα της βιολογικής μητέρας να αποσπάσει τα παιδιά της αντιμετωπίζεται ποινικά. Το παιδί δίνεται σε ανάδοχες οικογένειες που φροντίζουν με αμοιβή να του δώσουν τη σωστή, κατά το σύστημα, σεξουαλική και λοιπή διαπαιδαγώγηση. Αν η μητέρα επιμένει καταφεύγοντας στη δικαιοσύνη, το παιδί δεν της επιστρέφεται, αλλά η ίδια οδηγείται σε ψυχιατρείο για αντικοινωνική συμπεριφορά. Κάποιος υπουργός δήλωσε δημόσια πολύ περήφανος πως είναι ομοφυλόφιλος. Ένα δημόσιο πρόσωπο με ενδιαφέρει για το τι κάνει στο λειτούργημά του, όχι στην κρεβατοκάμαρά του. Ο διαβόητος A. Breivik είχε ανατραφεί με τέτοιες αρχές και είχε δεχθεί ως παιδί τέτοιου είδους παιδεία. Οι μουσουλμάνοι, με την ισχυρή πατριαρχική δομή τους, ήταν ό,τι πιο διαβολικό υπήρχε γι΄ αυτόν, που πήρε ένα αυτόματο και πρόλαβε να σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους.
Η είδηση μου φαίνεται αδιανόητη. Και ότι εναντιώνεται στον υπέρτατο νόμο, της φύσης. Τώρα όμως θα κάνω το “δικηγόρο του διαβόλου”, που προσπαθεί να αποδείξει στην καθολική εκκλησία πως ένας υποψήφιος άγιος δεν έχει τις προδιαγραφές.
Οι σχέσεις μητέρας-παιδιού και άνδρα-γυναίκας δεν είναι “φυσικές”, απαράγραπτες. δηλαδή δεν στηρίζονται σε ανατομικά αντανακλαστικά. Είναι όμως πολύ κοντά στη φύση, καθώς είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης εξαρτημένων αντανακλαστικών που αρχίζουν να σχηματίζονται από την πρώτη στιγμή της ζωής μας στη μητρο-βρεφική σχέση και μόλις αρχίσουν να κυκλοφορούν στην ήβη οι κατάλληλες ορμόνες στην αρρενο-θηλυκή. Οι δύο σχέσεις βασίζονται σε ανατομική συμπληρωματική κατασκευή, σαν του εκμαγείου, της μητρική θηλής με τη βρεφική στοματική κοιλότητα αφενός και του ανδρικού πέους με το γυναικείο κόλπο από την άλλη. Η διέγερση των αντίστοιχων οργάνων συνεπάγεται τη μεταφορά γάλακτος από τη μητέρα στο παιδί και σπέρματος από τον άνδρα στη γυναίκα αντίστοιχα, προς αμοιβαία αισθητηριακή ηδονή και εσωτερική ικανοποίηση της πείνας και του ερωτικού ίμερου με αποσυμφόρηση του άλλου μέλους. Έτσι, η έντονα θετική σχέση μητέρας-παιδιού μεταξύ των αντίστοιχων μελών του ζεύγους είναι ο κανόνας στα περισσότερα θερμόαιμα σπονδυλωτά, που μπορούν να αναπτύσσουν εξαρτημένα αντανακλαστικά. Η υλοποίηση αυτής της σχέσης οδήγησε στη θεωρούμενη θεϊκή εντολή: “Αυξάνεστε και πληθύνεστε”. Κι όμως η αμφισβήτηση άρχισε επίσης από παλιά.
Στην Πολιτεία του ο Πλάτων φαντάζεται κοινοκτημοσύνη γυναικών και παιδιών. Τα παιδιά αγνοούν τον πατέρα τους και είναι τέκνα όλης της κοινωνίας, όχι των βιολογικών γονιών τους. Αρκετές από τις κοινωνίες των προγόνων μας έρεπαν προς τις πιο ασυνήθιστες (για τα μέτρα μας) ικανοποιήσεις της σεξουαλικής επιθυμίας. Αυτό ήταν σύνηθες στη Σπάρτη και αλλού με την υποχρεωτική παραμονή των ανδρών για μακρό χρόνο σε στρατόπεδα και στην “ανώτερη”, δηλαδή πλουσιότερη, τάξη στην Αθήνα. Όχι στις Ιωνικές πόλεις. Υπάρχουν παραστάσεις π.χ. σε κεραμικά που έχουν σωθεί και τεκμηριώνουν το Σοδομισμό που υπήρχε τότε.
Η πειθαρχία στην εντολή «αυξάνεστε και πληθύνεστε» έχει οδηγήσει στο σημερινό υπερπληθυσμό που, αν δεν προλάβει ένας πυρηνικός ή άλλος όλεθρος να μας αφανίσει, αυτός θα είναι ο τελικός αίτιος της εξόντωσής μας. Δεν κινδυνεύομε από ανεπάρκεια παραγωγής της γης για να μας εκθρέψει (T. R. Malthus). Ο λιμός έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Όμως τα απορρίμματα από ό,τι τρώμε και όσα παράγονται από την τεχνολογία δεν προλαβαίνει να τα ανακυκλώσει η μάνα όλων Γη. Ο συνωστισμός τόσου κόσμου φέρνει πανδημίες που ολοένα γίνονται πιο ανθεκτικές στον έλεγχο της ιατρικής. Και ο ανταγωνισμός για την κυριότητα των πηγών παραγωγής κάνει να προβάλλει φρικτός ο πυρηνικός κίνδυνος. Στα τρέχοντα προβλήματά μας, είναι εκείνα με μητροκτονίες. Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό, το είχε δείξει υπέροχα ο Παπαδιαμάντης στη Φόνισσα. Τρία παιδιά λέγεται ότι τα σκότωσε η μάνα τους. Είτε αποδειχθεί είτε όχι, αν είχε επέμβει έγκαιρα η πολιτεία και είχε αποσπάσει από μια φόνισσα μάνα τα παιδιά της, δεν θα ήταν καλύτερα για εκείνα;
Δεχόμαστε ότι τα παιδιά δεν έχουν επαρκή ανεξάρτητη βούληση, είναι δηλαδή ανώριμα, αφού δεν είναι ακόμη ικανά ούτε να βρουν τροφή μόνα τους ούτε να μη γίνουν λεία θηρευτών. Στη φύση εξασφαλίζονται από τη μάνα τους, είτε βιολογική είναι, όπως στα θηλαστικά, είτε αυτά υιοθετημένα, όπως στα πτηνά που νοιάζονται για τα πουλάκια που γεννιόνται από αβγά που επώασαν και είχε γεννήσει οποιοδήποτε άλλο πουλί. Έτσι κι αλλιώς σ΄ αυτά, την ευθύνη της ανατροφής των τέκνων την αναλαμβάνει η μητέρα. Αποδεχόμαστε λοιπόν τη λύση Νορβηγίας (όπως τουλάχιστον την παρουσιάζει το άρθρο που διάβασα);
Προσωπικά απαντώ όχι, αν και αυτό είναι αυθαίρετο. Στηρίζομαι στη στενή ομοιότητα των ανθρώπινων σχέσεων με τη φυσική ζωή όλων των ανώτερων ζώων. Αυτή είναι, επομένως. η συνηθισμένη κατάσταση. Αλλά κάθε παραλλαγή δεν αποτελεί αναγκαστικά ανωμαλία. Βαθμιαία η ευθύνη μεταφέρεται στην κοινωνία, με νηπιαγωγεία και σχολεία, και νομική στήριξη του γάμου. Η φύση εκδικείται, τιμωρεί αδυσώπητα τους παραβάτες της. Μια εκτροπή γίνεται δεκτή ως εθελούσια συναίνεση δυο ώριμων ατόμων. Τυμπανοκρουσίες περιττεύουν. Κάθε άλλη σχέση που στηρίζεται σε κατάχρηση εξουσίας, όπως μεταξύ ενήλικα και παιδιού, ή σε βιασμό ενήλικα, δασκάλου(ας)-μαθητή(τριας), προϊσταμένου(ης)-υφισταμένου(ης) κλπ. είναι απαράδεκτη και, σωστά, τιμωρείται. Να σημειώσουμε ότι η τεχνική των αντίστοιχων πράξεων δεν χρειάζεται εκπαίδευση, αφού στηρίζονται σε φυσικά αντανακλαστικά. Κάθε εκπαίδευση επομένως στην τεχνική πάνω σ΄ αυτά τα θέματα είναι βιασμός που επιβάλλει η πολιτεία. Δικαιολογείται μόνον όσον αφορά την αποφυγή βιασμού και προβλημάτων υγείας. Για να αποφευχθεί η κατάχρηση γονικής ή πατριαρχικής εξουσίας, η πολιτεία έχει το δικαίωμα να επέμβει, εφόσον η απόφαση λαμβάνεται όχι από μια άρχουσα ολιγαρχία, αλλά από κριτές τυχαία κληρωμένους από το σύνολο (ενόρκους). Αλλιώς είναι ολιγαρχικός βιασμός.
Δημήτρης Α. Σιδερής 