ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ

Δημήτρης Α. Σιδερής, ομ. καθηγητής καρδιολογίας, dimitrissideris.wordpress.com

Πρωινός Λόγος, Τρίκαλα. 23 Σεπτεμβρίου 2021

Αφού δεν είμαι πολιτικός ούτε κάτι σχετικό, πώς να καταλάβω; Ανοίγω λοιπόν το χάρτη του κόσμου και, με βάση τη γεωγραφία, που ελάχιστα μεταβάλλεται, προσπαθώ να εννοήσω τα όσα συμβαίνουν. Θυμάμαι και λίγη ιστορία από το σχολείο.

Από το 1492 που ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους μια νέα Ήπειρος, αποδύθηκαν σε ένα αγώνα μεταξύ τους οι ισχυροί για το ποιος θα εξοντώσει τους ανθρώπους για να κλέψει τον πλούτο τους στο Νέο Κόσμο. Ισπανοί και Πορτογάλοι ήταν στην αρχή. Όταν είδαν ότι ο ανταγωνισμός τους δε συνέφερε κανένα τους, κατέφυγαν στον αλάθητο αντιπρόσωπο του Θεού. Ο Πάπας πήρε την Υδρόγειο, με μια γραμμή τη χώρισε στα δύο κι έδωσε τη μισή, ανατολικά, στους Πορτογάλους και τη μισή, δυτικά, στους Ισπανούς. Άλλος λαός στον κόσμο δεν υπήρχε! Όμως σε λίγο μπήκαν στο παιχνίδι και οι Άγγλοι και οι Γάλλοι. Οι Ευρωπαίοι πολεμούσαν μεταξύ τους για το μεγάλο τρόπαιο, την Αμερική. Συγχρόνως, οι άρχοντες σε κάθε τόπο έστελναν εκεί τα πιο ζωηρά στοιχεία τους, μικρο- ή μεγαλο- εγκληματίες. Έτσι απαλλάσσονταν εδώ από τα επικίνδυνα άτομα που αφάνιζαν και έκλεβαν τους εκεί ιθαγενείς και έστελναν τους φόρους τους πίσω στην Ευρώπη, στα αφεντικά που είχαν αφήσει και που τους έστελναν ενισχύσεις όποτε τις χρειάζονταν. Ώσπου αυτά τα ζωηρά στοιχεία άρχισαν να εξεγείρονται κατά των Ευρωπαϊκών αφεντικών τους. Έγινε σε πολλά σημεία της Αμερικής περίπου την ίδια περίοδο. Το πιο σημαντικό ήταν η δημιουργία των ΗΠΑ στη Βόρεια Αμερική που ανεξαρτητοποιήθηκε από την Αγγλία το 1776. Όταν και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους πάνω στις Αμερικανικές χώρες που είχαν σχηματίσει οι δικοί τους άνθρωποι, αλλά ζητούσαν τη χειραφέτησή τους από τις μητροπόλεις, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ J. Monroe διακήρυξε το 1823 το γνωστό δόγμα του, ότι περαιτέρω προσπάθειες των ευρωπαϊκών εθνών να αποικίσουν ή να αναμειχθούν στα πολιτικά πράγματα των κρατών της Βόρειας ή Νότιας Αμερικής θα μπορούσε να θεωρηθεί επιθετική ενέργεια, που απαιτεί παρέμβαση των ΗΠΑ. Έτσι σταμάτησε η επιθετική προσπάθεια των Ευρωπαίων ισχυρών να επεμβαίνουν στην Αμερική. Όμως, άρχισε η επιθετική προσπάθεια των ΗΠΑ να επεμβαίνουν στα δρώμενα στην Ευρώπη και σ΄ όλο τον κόσμο. Η πρώτη σημαντική παρέκκλιση από το δόγμα έγινε με τον T. W. Wilson που επενέβηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Entente. Το ίδιο δρόμο ακολούθησε αργότερα ο F. D. Roosevelt που στάθηκε ενεργά ενάντια στον Άξονα.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι παραπάνω εκτροπές από το δόγμα Μονρόε μας συνέφεραν και έσωσαν τον κόσμο, δεν παύουν να είναι ασυνέπειες της Αμερικανικής πολιτικής. Οι ΗΠΑ βγήκαν να πολεμήσουν χωρίς να έχουν υποστεί καμιά απειλή στον τόπο τους. Ακόμη και η μόνη απειλή που υπήρξε, ήταν στο Pearl Harbor έξω από την Αμερικανική Ήπειρο. Ποτέ οι ΗΠΑ δεν δέχθηκαν επίθεση στον τόπο τους ούτε είδαν κατακτητή. Δεν είναι περίεργο ο λαός τους να μην νιώθει τι θα πει να έχεις έναν ένοπλο ξένο πάνω από το κεφάλι σου. Πρωτοστατούν στα ατομικά δικαιώματα παγκοσμίως, όχι όμως στον τόπο τους. Το πρόβλημα της ανισότητας σε βάρος των εγχρώμων εξακολουθεί να ισχύει, ιδίως στις Νότιες πολιτείες, ενώ οι συνθήκες σε διαβόητες φυλακές, όπως στο Guantánamo, δεν επιτρέπεται να γίνουν γνωστές. Βέβαια, υπήρξε επίθεση μέσα στις ΗΠΑ, η ανατριχιαστική της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Χιλιάδες άμαχων πολιτών σκοτώθηκαν, χωρίς να έχουν κάνει τίποτε. Οι φονιάδες τους ήταν “ήρωες”, σύμφωνα με τους οπαδούς τους, αφού θυσιάστηκαν οι ίδιοι στη διάρκεια της επιχείρησης. Οργανωτής της επίθεσης ήταν Ο Μπιν Λάντεν. Δεν τον συνέλαβαν, δεν δικάστηκε. Δολοφονήθηκε! Αλλά η τρομοκρατία στον κόσμο δεν έληξε. Λαοί πανηγύριζαν για το φρικτό έγκλημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Τον τρομοκράτη μπορείς να τον σκοτώσεις, την τρομοκρατία όχι, αν δεν εξαφανίσεις τα αίτια που την προκαλούν.

Η αντιπαλότητα των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ δεν ήταν γνήσια. Ήταν με τη Ρωσία. Η ΕΣΣΔ διαλύθηκε, αλλά η αντιπαλότητα παρέμεινε. Σ΄ αυτήν μετέσχε η Δυτική Ευρώπη, με το ΝΑΤΟ. Να θυμίσουμε πως η μεγάλη χώρα, η Ρωσία, ποτέ δεν επιτέθηκε στη Δύση. Από λιμάνια είχε ανάγκη, διότι τα δικά της στο Βόρειο Ωκεανό είναι παγωμένα το μισό χρόνο. Έτσι πάντοτε στρεφόταν προς την Ανατολή και τον Εύξεινο Πόντο. Αντίθετα, επανειλημμένα Ευρωπαϊκές δυνάμεις εισέβαλαν στη Ρωσία, Λιθουανοί, Σουηδοί, Πολωνοί, Γάλλοι, Γερμανοί. Η Ρωσία δεν αποτελεί απειλή για την Ευρώπη, διότι η Ευρώπη δεν της προσφέρει κάτι που χρειάζεται (λιμάνια). Αντίθετα η Δύση έχει περικυκλωμένη από παντού τη Ρωσία με το ΝΑΤΟ και πολλές Αμερικανικές βάσεις. Βρίσκεται η Ρωσία σε διαρκή θέση άμυνας. Αν και δεν είναι πια η τρομακτική δύναμη, η ΕΣΣΔ, διαθέτει φοβερό πυρηνικό οπλοστάσιο και τεράστια πρωτογενή αποθέματα, όπως φυσικό αέριο.

Η Κίνα, μεγάλη χώρα, με πανάρχαια ιστορία και παλιές αυτοκρατορικές βλέψεις, είχε μηδενισθεί ως δύναμη από τους Άγγλους και τους Ιάπωνες. Η ανάληψη της ηγεσίας από τους Κομμουνιστές σήμανε εκατομμύρια νεκρών, αλλά και ανάδειξη της χώρας σε μεγάλη Δύναμη. Με τους διαδόχους του Μάο έγινε ένα δυσνόητο μείγμα κομμουνισμού και καπιταλισμού και άρχισε να διεκδικεί την οικονομική πρωτοκαθεδρία στον κόσμο. Στρατιωτικά είναι ισχυρή δύναμη, αλλά πολιορκείται από τις ΗΠΑ με βάσεις τριγύρω της, ενώ ο κλοιός στενεύει με την πρόσφατη συμμαχία με Αυστραλία και ΗΒ, που από παρακατιανή δύναμη που είχε καταντήσει αρχίζει να θυμάται την ισχυρή ακόμη ναυτική δόξα του.

Και η Ευρώπη; Από επίκεντρο του κόσμου στους δύο παγκόσμιους πολέμους, παραγκωνίζεται. Έχει αφήσει την άμυνά της στα χέρια των Αμερικανών, αλλά αυτοί, στρέφονται πια προς την Ανατολική Ασία. Παράτησαν επαίσχυντα τον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν, που τους είχαν εξοπλίσει για να πολεμούν τη Σοβιετία και με αυτό τον εξοπλισμό πολεμούσαν μετά κατά των Αμερικανών για να επιβάλουν το σκοταδιστικό σύστημά τους που επαναφέρει το Μεσαίωνα. Η Ευρώπη θα τολμήσει να αναλάβει την αμυντική αυτοδυναμία της; Θα τολμήσει να προσεγγίσει τη Ρωσία, με την οποία συγγενεύει πολιτιστικά; Θα τολμήσει να προστατεύει τα μέλη της από απειλές φιλόδοξων γειτόνων που ονειρεύονται περασμένα Οθωμανικά μεγαλεία; Θα αποφύγει ο κόσμος την “παγίδα του Θουκυδίδη” για τα αίτια του Πελοποννησιακού πολέμου την οποία θυμήθηκαν ο Κινέζος Xi Jinping και ο Αμερικανός Graham Allison; “Όταν μια ισχυρή κυρίαρχη δύναμη αντιλαμβάνεται την άνοδο μιας άλλης που απειλεί να την επισκιάσει, μοιραία οδηγείται σε σύγκρουση μαζί της”.