ΑΟΡΑΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Δημήτρης Α. Σιδερής ομ. καθηγητής καρδιολογίας, dimitrissideris.wordpress.cpm

Κοινή Γνώμη, 16 Φεβρουαρίου 2021

Πάμπολλα γίνονται στη ζωή μας, προσωπική ή και κοινωνική, που δεν τα ελέγχομε. Καθώς πίσω από ό,τι συμβαίνει φανταζόμαστε πως υπάρχει κάποιος σκοπός, βλέπομε ανθρωποκεντρικά, ότι κάποιον αυτός ο σκοπός υπηρετεί ή τουλάχιστον εκφράζει τη βούλησή του. Αν δεν θέλουμε να είμαστε ανθρωποκεντρικοί, τον αντικαθιστούμε από αόρατες δυνάμεις. Παραδοσιακά, αυτές οι αόρατες δυνάμεις ήταν ταυτόχρονα δημιουργικές και καταστροφικές, ήταν ο Θεός. Ήταν ο Δημιουργός του κόσμου και του ανθρώπου, αλλά και ο αμείλικτος τιμωρός του όποτε παραβιαζόταν η βούληση Του, οι νόμοι Του. Έτσι, όταν διαπίστωσε ότι όλοι οι άνθρωποι πλην ενός, ήταν κακοί και δεν ακολουθούσαν τις εντολές Του, έστειλε τον κατακλυσμό, ή το κάψιμο των Σομόρων και Γομόρων κλπ. Οι Έλληνες, πιο ποιητικοί,  διατηρήσαμε τον ανθρωπομορφισμό. «Ξάφνου αντιλαλούν από ένα φριχτό ορυμαγδό η απέραντη θάλασσα κι η πλατιά γη× ο ουρανός τραντάζεται και βογκάει× ο ψηλός Όλυμπος τρέμει από τα θεμέλια του καθώς χτυπιούνται οι αθάνατοι× ως το μαύρο Τάρταρο φτάνει ο σάλαγος της μάχης. Η καρπερή γη φλεγότανε αναριγώντας× τα δάση καίγονται, όλα χοχλακούνε κι η γη ολάκερη, και του Ουρανού το ρέμα και η πελώρια θάλασσα. Η πυρκαϊά φτάνει ίσαμε το Χάος κάτω κι απ΄ ό,τι βλέπουνε τα μάτια κι απ΄ ό,τι ακούνε τ΄ αυτιά, λες κι ανακατώνονται η γη κι ο ουρανός, η μια τραντάζεται στη βάση της, ο άλλος πέφτει από ψηλά». Ο Ησίοδος περιγράφει έτσι τις μάχες μεταξύ των αθανάτων, γιγάντων, τιτάνων, θεών, κυκλώπων κλπ, προσωποποιώντας ό,τι η παράδοση έφθασε ότι συνέβηκε πριν από πολλούς αιώνες, όταν έγινε η μεγάλη έκρηξη της Σαντορίνης. Για το ίδιο, προφανώς, γεγονός η Γραφή περιγράφει το τρομακτικό θαλάσσιο τέρας που ξερνούσε φωτιές και σήκωνε τσουνάμια, τον Λεβιάθαν. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι αίτιοι των θεομηνιών ήταν αόρατες δυνάμεις που ταυτίζονταν, ωστόσο, με τις δημιουργικές. Ο Τιτάνας Κρόνος είχε γεννήσει το Δία και τους συγγενείς του θεούς που είχαν φέρει στη γη την τάξη.

Τέτοια παράλογα πράγματα δεν μπορούσαν πια σήμερα να γίνονται ανεκτά. Καθώς όμως τα ανεξήγητα φοβερά γεγονότα δεν έπαψαν να συμβαίνουν, και εμείς εξακολουθούμε να αναζητούμε μια σκοπιμότητα πίσω τους, δεν θεωρούμε ότι αιτία τους είναι ο Θεός, αλλά άλλες αόρατες δυνάμεις. Αυτές δεν είναι πια συγχρόνως δημιουργικές, αλλά μόνο “σκοτεινές δυνάμεις”. Αυτές κυβερνούν τον κόσμο! Αντικαταστήσαμε τη θρησκευτική αντίληψη του Θεού, με μιαν άλλη, εξίσου θρησκευτική, των αόρατων δυνάμεων.

Για μας τους Έλληνες οι σκοτεινές δυνάμεις παίρνουν άλλοτε άλλη, ποικίλη, μορφή. Κάποτε είναι οι Τούρκοι, άλλοτε οι Φράγκοι, οι Γερμανοί, οι Εβραίοι, οι μασόνοι ή, πιο ανθρωπόμορφα, οι Rothschild, ο Bill Gates, ο Soros κλπ. Εμείς είμαστε μόνο φωτεινές δυνάμεις, εμείς ποτέ δεν φταίμε! Αντί δηλαδή να καταργήσουμε τις αόρατες δυνάμεις αντικαθιστώντας τες με τις φυσικές, που, με την επιστήμη, μπορούμε να τις τιθασεύσουμε, βάζομε στη θέση τους άλλες αόρατες δυνάμεις, που δεν είναι πια ο Θεός, αλλά σκοτεινές. Στο Μεσαίωνα, όταν τα εκατομμύρια πέθαιναν από την πανώλη, έφταιγε ο Σατανάς. Ποιος ήταν αυτός; Οι άνθρωποι ζητούσαν κάποιον να τον εξουδετερώσουν. “Είναι οι μαύρες γάτες”, είπαν οι θρησκευτικοί ηγέτες. Και άρχισε το άγριο κυνηγητό των γάτων, των μαύρων αρχικά, όλων αργότερα, μαζί και των γυναικών που είχαν γάτες (μαγισσών). Χωρίς γάτες τα ποντίκια θέριευαν. Αλλά από τα ποντίκια, διαμέσου των ψύλλων, μεταφερόταν το μικρόβιο της πανώλης στους ανθρώπους!

Τελευταία, ο κόσμος, διάχυτη είναι η άποψη, δεν πάει καλά. Κορυφώθηκε η ανωμαλία με την τρέχουσα πανδημία. Πώς την αντιμετωπίζομε; Αντί να αναζητούμε τις φυσικές και κοινωνικές αιτίες, την ανισότητα, το συγχρωτισμό, τον υπερπληθυσμό, κλπ, που αντιμετωπίζονται με ανθρώπινα μέσα, ψάχνομε να βρούμε τις σκοτεινές δυνάμεις που την προκάλεσαν. Είναι οι Κινέζοι, που στα εργαστήριά τους αναπτύχθηκε ο ιός. Έτσι, όταν υπήρχαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα, ο Πλανητάρχης Πρόεδρος αναζήτησε τη σκοτεινή δύναμη, τη βρήκε και άρχισε να σχεδιάζει μέτρα εναντίον της, καθώς και λαβαίνοντας μέτρα εναντίον των συνεργατών της, όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Απόδειξη: Η Κίνα είχε ψηφίσει τον Πρόεδρό της (κανένας άλλος;). Παράλληλα πήρε σωρεία μέτρων ενάντια σε ποικίλες σκοτεινές δυνάμεις που τον πολεμούσαν. Στις σκοτεινές δυνάμεις περιέλαβε και τις εκλογικές διαδικασίες που, με νοθεία, του αφαίρεσαν την εξουσία. Προσπάθησε να αντισταθεί καταλαβαίνοντας το Καπιτώλιο, όπως είχε γίνει παλιότερα σε άλλη χώρα. Βλέποντας την αδικία που είχε γίνει στην ηττημένη πατρίδα του, ο μεγάλος αρχηγός, ο Führer είχε κάψει το Κοινοβούλιο. Εκείνος έλεγε Deutschland über alles, τούτος είπε USA over all!

Ήδη έρευνες από διεθνείς παρατηρητές στην Κίνα απέτυχαν ως αυτή τη στιγμή να βρουν την παραμικρή ένδειξη για παραγωγή του κορωνοϊού στα Κινεζικά εργαστήρια. Η πιθανότερη εκδοχή είναι, λένε ως σήμερα, η μεταφορά του από ζώα. Και, αυτή τη στιγμή που γράφω, δικάζεται ο τέως Πρόεδρος για τη στάση του στο Καπιτώλιο. Εκπίπτουν λοιπόν οι θεωρίες για σκοτεινές δυνάμεις; Μήπως, αντίθετα, σημαίνουν ότι αυτές έχουν κυριαρχήσει απόλυτα πάνω στον πλανήτη, έτσι που να καταφέρνουν να συσκοτίζουν τις έρευνες των διεθνών παρατηρητών; Και μήπως αυτές πέτυχαν με τις νοθείες να εξουδετερώσουν τον κυριότερο ήρωα που πάλευε απεγνωσμένα εναντίον τους; Κανένας δεν μπορεί να πείσει αυτόν που πιστεύει το ένα ή το άλλο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια στοιχεία που δύσκολα μπορείς να τα αγνοήσεις. Αντιμετωπίσθηκε η πανδημία όχι με μέτρα βασισμένα στα υπάρχοντα δεδομένα από τον ΠΟΥ και τον αρμόδιο σύμβουλό του Προέδρου, τον Dr. Fauci, αλλά ενοχοποιώντας τους Κινέζους, όπως οι Μεσαιωνικοί ενοχοποιoύσαν τις γάτες για την πανώλη. Αυτή η στάση είχε κόστος, σχεδόν μισό εκατομμύριο νεκρών Αμερικανών από κορωνοϊό μέσα σε λίγους μήνες. Θα που πεις, τι είναι μισό εκατομμύριο νεκροί μπροστά στη συνέπεια εκείνου που παλεύει ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις; Ε, αυτό είναι εκτίμηση του καθενός. Και τώρα τι κάνομε;

Αγνοήστε τις αόρατες δυνάμεις! Ή δεν υπάρχουν ή εξορισμού είναι αδύνατο να κάνουμε κάτι γι΄ αυτές. Η αποδοχή τους μας απαλλάσσει από το άγχος της ευθύνης να κάνουμε κάτι. Αδρανούμε γκρινιάζοντας. Περιοριστείτε στις φυσικές και κοινωνικές δυνάμεις, τις αισθητές αιτίες όσων μας συμβαίνουν. Γι΄ αυτές οι επιστήμες κάτι λίγο μπορούν να κάνουν. Κι εμείς, καθένας μας, μπορεί να ενεργήσει με σαφή στόχο, για να τις αντιμετωπίσουμε. Αυτή η αντίληψη μας κάνει υπεύθυνους και μας εξοπλίζει με την αντοχή για να αγωνισθούμε να τις αντισταθμίσουμε.