ΑΦΑΝΙΣΜΟΙ ΛΑΩΝ

Δημήτρης Α. Σιδερής, ομ. καθηγητής καρδιολογίας, dimitrissideris.wordpress.com

Πρωινός Λόγος, Τρίκαλα, 31 Δεκεμβρίου 2020

Η ιστορία αναφέρει πολλούς αφανισμούς λαών. Υπάρχουν δύο μορφές: εθνοκάθαρση και γενοκτονία. Στην πρώτη περίπτωση οι διαφορετικοί και πιο αδύναμοι εκδιώκονται, στη δεύτερη εξοντώνονται. Ο τελευταίος αιώνας είδε πολλούς τέτοιους αφανισμούς. Θα αναφερθώ σε μερικούς, αλλά είναι πολύ περισσότεροι.

Θυμάμαι στα 25 έτη μου, υπήρχαν πάνω από 100000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα επιβιώνουν γύρω στους 2000. Τι έγιναν οι άλλοι; Η Τουρκία έχει γίνει διάσημη για εξοντώσεις λαών. Γενοκτονία, διεθνώς αναγνωρισμένη, των Αρμενίων. Γενοκτονία (κάποιοι λένε εθνοκάθαρση), των Ποντίων. Βέβαια στη Μικρά Ασία ζούσαν περί το 1,5 εκατομμύριο Έλληνες, αλλά και στην Ελλάδα πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι, που σήμερα δεν υπάρχουν. Αυτό όμως ήταν ανταλλαγή πληθυσμών, με αμοιβαία συμφωνία. Τραγωδία για τους “ανταλλασσόμενους” πληθυσμούς. Οι Τούρκοι από 6 αιώνες εγκαταστημένοι στην Ελλάδα, οι Έλληνες από 35 αιώνες στη Μικρά Ασία. Δεν ξέρω πώς δέχθηκαν οι Τούρκοι τους δικούς τους πρόσφυγες από την Ελλάδα, αλλά εδώ τους δικούς μας, διωγμένους με δική μας κυρίως ευθύνη από τα πατρογονικά τους εδάφη, τους βρίζαμε Τουρκόσπορους.

Τον τελευταίο αιώνα στον Ελληνικό χώρο ζούσαν Αλβανοί, οι Τσάμηδες, εγκαταστημένοι από τα πανάρχαια χρόνια. Τώρα, όσοι έχουν επιβιώσει στην Αλβανία, δημιουργούν προβλήματα. Εκμεταλλευόμενοι την παρουσία των στρατευμάτων κατοχής, εξαπέλυσαν τρομοκρατία στους Έλληνες. Την ανταποδώσαμε με το παραπάνω. Ναι, ήταν εγκληματίες πολέμου. Το είπαν και τα δικαστήριά μας. Αλλά και τα παιδιά; οι γέροι; οι γυναίκες; Κάτι παρόμοιο έγινε με τους Σλαβόφωνους εγκαταστημένους στη Μακεδονία από καμιά 15ριά αιώνες. Τονίσαμε τη Μακεδονική ταυτότητά τους, για να ξεχωρίσουν από τους Βουλγάρους. Πολλοί αγωνίσθηκαν μαζί μας εναντίον των Βουλγάρων. Με τον εμφύλιο φύγανε. Ο Α.Παπανδρέου επέτρεψε σε όλους τους Έλληνες αριστερούς να επιστρέψουν. Μόνο στους Έλληνες! Δώσαμε επώδυνη λύση πρόσφατα. Κι αν δεν τη δεχθούμε ολόψυχα, θα είναι σε βάρος μας. Τη βλάχικη απόπειρα ανεξαρτησίας στην κατοχή την αντιμετώπισε ο Βελουχιώτης με αφανισμό πολλών. Έλυσε το πρόβλημα ο Αβέρωφ μοιράζοντας αξιώματα σε Βλάχους. Βέβαια, να θυμόμαστε το αίμα που έχυσαν πολλοί Βλάχοι στην Επανάσταση και τους Βλάχους ευεργέτες.

Έρχομαι όμως στους μεγάλους αφανισμούς. Οι Ρώσοι εξαφάνισαν πολλά εκατομμύρια Ρώσους, συμπεριλαμβάνοντας Ελληνορώσους, κανένας δεν ξέρει πόσους ακριβώς. Δικαιολογία; Ήταν διαρκώς σε άμυνα από τη Δύση, αφού και οικονομικά και στρατιωτικά πραγματικά τους απειλούσε. Όσοι εξοντώθηκαν εργάζονταν, υποτίθεται, κατά του καθεστώτος. Είναι όμως αρκετή δικαιολογία για εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων; Οπωσδήποτε, ο αφανισμός δεν έγινε με βάση το γένος. Ήταν γενοκτονία επομένως;. Κι έρχομαι στην πιο ανατριχιαστική, πρότυπη, γενοκτονία, του ναζισμού. Πολλά εκατομμύρια εξοντώθηκαν, όχι διότι ΕΚΑΝΑΝ κάτι, αλλά διότι ΗΤΑΝ κάποιοι, Εβραίοι, κομμουνιστές ή τσιγγάνοι. Τέτοια “επιστημονικά” δομημένη εξόντωση δεν έχει ξαναγίνει. Πάμε όμως πιο πίσω. Οι Άραβες εξαπλώθηκαν από την Αραβία σε μεγάλο μέρος της Ασίας, Αφρικής, και Ευρώπης. Κανένας δεν ξέρει πόσο έκαναν αφανισμούς λαών, γενοκτονίες ή απλώς προσηλυτισμούς. Η Δύση όμως απάντησε με Σταυροφορίες που σήμανε σίγουρα αφανισμούς λαών. Υμνήθηκαν οι “ήρωες” των Σταυροφοριών για τις καταστροφές που επέφεραν. Προχωρώ και στη μεγαλύτερη γενοκτονία που έχει γίνει ποτέ στον πλανήτη μας. Κάποτε, πριν από 6 αιώνες περίπου, μια ολόκληρη ήπειρος κατοικούνταν αποκλειστικά από μια ανθρώπινη φυλή, που αριθμούσε περί τα 50 εκατομμύρια. Σήμερα έχουν απομείνει μόνο περί τα 5 εκατομμύρια ερυθρόδερμοι στην Αμερικανική ήπειρο. Δεν δέχονταν να υποδουλωθούν και εξοντώνονταν, ενώ οι κατακτητές, που χρειάζονταν δούλους, άρχισαν να τους αγοράζουν, εισάγοντάς τους, όσους επιβίωναν, από την Αφρική. Σήμερα βλέπομε στα καουμπόικα έργα τους “ηρωισμούς” των πάνοπλων λευκών για να εξοντώσουν τους τοξοφόρους ντόπιους κτήτορες της πατρώας γης.

Δυστυχώς, η εθνοκάθαρση δεν είναι σύγχρονη επινόηση. Το ενδοξότερο ηρωικό έπος που γράφτηκε ποτέ στηρίζεται στον αφανισμό μιας πολιτισμένης πολιτείας. Και μάλιστα με μπαμπεσιά. Γιατί; Για να πάρει πίσω το αιδοίο μιας όμορφης γυναίκας ένας Κερατάς (συγγνώμη για τις εκφράσεις, αλλά και για την ασέβεια προς το γεγονός που ενέπνευσε το ωραιότερο ποίημα που γράφτηκε ποτέ στον κόσμο).

Γιατί όμως τόσο μίσος, καταστροφή, εγκληματικότητα, απανθρωπιά; Γιατί να σκοτώνουν π.χ. άνθρωποι εχθρούς ακόμη και στο όνομα της θρησκείας που διδάσκει την αγάπη του εχθρού;

Πριν από χρόνια, στα Κύθηρα έπεσε μεγάλoς καύσωνας για πολλές μέρες. Έλιωσαν οι κερήθρες στις κυψέλες και χύθηκε το μέλι στο έδαφος. Οι μέλισσες έπεσαν με μανία να το μαζέψουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Φυσικά, δεν έκαναν διάκριση ανάμεσα στο μέλι που είχε χυθεί από τη δική τους κυψέλη και σε κείνο που είχε χυθεί από ξένες. Ακολούθησε επικός πόλεμος. Εξοντώθηκαν μεταξύ τους έτσι όλα τα μελίσσια μιας πολύ μεγάλης περιοχής. Τέτοιοι μεγάλοι εξοντωτικοί πόλεμοι δεν υπάρχουν μεταξύ ομοειδών ζώων που ζουν σε αγέλες. Είναι εγγενής ιδιότητα των ζώων που ζουν σε κοινωνίες. Μαζί και του ανθρώπου. Θεμελιώδης διαφορά μεταξύ αγελαίων και κοινωνικών ζώων είναι ότι τα τελευταία σχηματίζουν αποθήκες με αγαθά, συχνά αυτοπολλαπλασιαζόμενα, ενώ τα αγελαία ασχολούνται μόνο με την εξεύρεση του άρτου του επιουσίου. Και οι αποθήκες των αγαθών είναι πολύ ισχυρό κίνητρο για βία και μάλιστα οργανωμένη, μεταξύ μεγάλων ομάδων ατόμων. Δεν αγωνίζεται καθένας μόνο για να νικήσει τον αντίπαλο και να τον φάει για να χορτάσει την πείνα του. Όταν ο αντίπαλος ανήκει στο ίδιο είδος, η πάλη έχει πολύ αβέβαιο αποτέλεσμα, έτσι που δεν αξίζει τον κόπο. Όταν όμως το γέρας είναι μια αποθήκη που εξασφαλίζει το χόρτασμα για μια ζωή, αξίζει και να την κουρσέψει κάποιος και να την υπερασπισθεί.

Υπάρχει άραγε ελπίδα να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από τέτοιες ανατριχιαστικές πρακτικές όπως είναι η βία, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις, οι δικτατορίες, οι εθνοκαθάρσεις, οι γενοκτονίες, οι αφανισμοί λαών; Όταν δόθηκε στον Αδάμ το δικαίωμα να επιλέξει ανάμεσα στη γνώση και στην άγνοια, προτίμησε τη γνώση, που σημαίνει πως ο ίδιος επιλέγει πόσο αγελαία και πόσο κοινωνικά θέλει να ζήσει. Η αγελαία ζωή δημιουργεί συνθήκες σαν της ζούγκλας, όπου επιβιώνει ο ισχυρότερος. Η κοινωνική επιβάλλει συνθήκες σαν της πολιτείας, όπου ενδεχομένως επιβιώνουν όλοι ή καταστρέφονται όλοι από τη μαζική βία που περιγράψαμε παραπάνω. Φυσικά, του δόθηκε του ανθρώπου, μαζί με όλα, και η δυνατότητα να διαπραγματευθεί και να βρει τη μεσότητα, τον ίσιο δρόμο που επιτρέπει ελεγχόμενη κοινωνική ισότητα στην πρόσβαση που έχουν όλοι στις αποθήκες και ελεγχόμενη οικονομική ελευθερία που επιτρέπει στον καθένα να αναπτύσσεται και να ζει όπως βούλεται. Ελεγχόμενη σημαίνει στο βαθμό που δεν περιορίζει την ελευθερία ούτε αναστέλλει τις πρωτοβουλίες των άλλων.