ÜBER ALLES

Δημ. Α. Σιδερής

Βρέθηκα προ ημερών σε μια διάλεξη. Ο ομιλητής Τζων Καλέφ-Εζρά, μη γιατρός, Εβραίος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής των Ιωαννίνων, μίλησε για το ρόλο των Γερμανών γιατρών στο «Ολοκαύτωμα». Πάνω από 11 εκατομμύρια ψυχές εξολοθρεύθηκαν όχι επειδή έκαναν κάτι, αλλά επειδή ανήκαν σε ομάδα ανθρώπων που θεωρήθηκε επικίνδυνη. Η ομάδα, όχι αυτοί. Δεν υπήρξαν καν εικονικές δίκες. Αρκούσε το ότι ανήκαν στην ομάδα. Εκτελέσθηκαν επειδή ήταν Εβραίοι, κομμουνιστές, τσιγγάνοι ή «καθαροί» άριοι, αλλά με κάποια ασυνήθιστη ιδιότητα. Το διεθνές δικαστήριο καταδίκασε πολύ μικρό αριθμό ατόμων, προφανώς διότι οι Γερμανοί εγκληματίες ήταν απαραίτητοι για να αντιμετωπισθεί ο ανατέλλων Σοβιετικός θεωρούμενος κίνδυνος. Πολλοί πήραν υπεύθυνες θέσεις γι΄ αυτό το σκοπό. Πίσω από αυτή την πρωτοφανή στην ιστορία θηριωδία υπήρχε το ευγενικό πρόσταγμα: Deutschland über alles. Η Γερμανία πάνω από όλους. Για το καλό της ανθρωπότητας ολόκληρης, έπρεπε να απαλλαγεί από τη «σαβούρα», είτε, συνήθως, με φυσική εξόντωση είτε με στείρωση. Το να εκτελέσεις ή στειρώσεις τόσα εκατομμύρια ανθρώπους δεν είναι εύκολη δουλειά. Έπρεπε να βιομηχανοποιηθεί η παραγωγή εκτελέσεων. Σ΄ αυτό ήταν που βοήθησαν οι γιατροί. Εφηύραν τρόπους στιγμιαίας μαζικής θανάτωσης σε θαλάμους αερίων και τρόπους μαζικής στείρωσης. «Πειραματόζωα» υπήρχαν άφθονα ανάμεσα στους τόσους κρατουμένους. Για τέτοιους σκοπούς δόθηκε μεγάλη έμφαση – και χρήματα – στην έρευνα. Αυτά στη Γερμανία, που εκείνο τον καιρό ήταν πρώτη στην Ιατρική, πρώτη αυτή καθιέρωσε τον όρκο του Ιπποκράτη και ήταν πρώτη στην έρευνα, πρώτη στα βραβεία Nobel. Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο έχουν σωθεί ή ανακουφισθεί από τις ανακαλύψεις της Γερμανικής ιατρικής εκείνης της εποχής.

Τι έκανε τους γιατρούς να συνεργασθούν με ένα τόσο ειδεχθές καθεστώς; Μα τα θαύματά του. Και ήταν όντως εντυπωσιακά. Το ποσοστό των γιατρών που ήταν μέλη του ναζιστικού κόμματος ανήλθε από 6% πριν από την άνοδο των ναζί στα 45% το 1936. Το 1926 το μέσο εισόδημα των γιατρών ήταν λίγο πάνω από του μέσου εργάτη. Το 1932, 72% των γιατρών είχαν εισόδημα κάτω από το όριο επιβίωσης. Στην πρώτη 6ετία του ναζιστικού καθεστώτος αυξήθηκε κατά 61%. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής ήταν η ανεργία. Σχεδόν μηδενίσθηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Ο πιο εύκολος τρόπος ήταν να χάσουν τις θέσεις τους (συχνά υψηλόβαθμες, πανεπιστημιακές) οι αποδιοπομπαίοι, συνήθως Εβραίοι, και να τις καταλάβουν το πλήθος των ανέργων. Ο άλλος τρόπος ήταν καθαρά οικονομικός. Σχεδιάσθηκε επιστημονικά η βιομηχανική ανάπτυξη. Χρήματα δεν υπήρχαν, αλλά τυπώθηκε άφθονο πληθωριστικό χρήμα που θα ξεπληρωνόταν όταν θα άρχιζε να αποδίδει η αυστηρά σχεδιασμένη ανάπτυξη. Αυτά ήταν θαύματα για τα οποία ο πολύς ο κόσμος θεώρησε ότι άξιζαν οι μαζικές δολοφονίες που πραγματοποιήθηκαν. Στο κάτω κάτω, δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, οι ψίθυροι που μπορεί να έφθαναν στα αυτιά τους ήταν ξένη προπαγάνδα. Δεν πιέσθηκαν για να γίνουν μέλη του κόμματος και συνεργοί στα εγκλήματά του. Δεν πιέσθηκαν, πείσθηκαν – ένας απλός αναγραμματισμός από «ιε» σε «ει».

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Ελάχιστοι πια ζουν για να θυμούνται στο πετσί τους τι έγινε. Η Ελλάδα υπέφερε πάμπολλα από όλη αυτή τη θύελλα. Οι νεότεροι τα ακούν, αλλά δεν τα έχουν ζήσει.

Λίγες μέρες αργότερα άκουσα το ελπιδοφόρο μήνυμα του νέου Προέδρου των ΗΠΑ. Πολύ σωστά, είπε ότι αφού στηρίζομε τα σύνορα τόσων χωρών, γιατί να μη στηρίξουμε πρώτα τα σύνορα τα δικά μας; Πολύ σωστά επισήμανε επανειλημμένα πως το μέγα σύγχρονο πρόβλημα είναι η ανεργία. Αυτήν θα καταπολεμήσει. Αποτελεσματικά. Πώς; Πρώτα διώχνοντας όλους τους ξένους εργάτες. Δεύτερο, απαλλάσσοντας από τους φόρους τις επιχειρήσεις των πάμπλουτων Αμερικανών που έχουν μεταναστεύσει σε τριτοκοσμικές χώρες όπου κερδίζουν πάμπολλα είτε διότι δεν πληρώνουν φόρους είτε διότι εκμεταλλεύονται άγρια τον ντόπιο πληθυσμό με υποτυπώδεις αμοιβές. Και πολλά άλλα ελπιδοφόρα υποσχέθηκε ο νέος Πλανητάρχης. Θα μπορούσα να συνοψίσω την ομιλία του με μια φράση που δεν την είπε, αλλά από όλη την ομιλία του την εννοούσε: «USA over all» Οι ΗΠΑ πάνω από όλους. Σας θυμίζει τίποτε;

Εμένα μου θυμίζει πρώτα το δόγμα Μονρόε πριν από 2 αιώνες. Απομονωτισμός. Οι Ευρωπαίοι για τους Ευρωπαίους κι οι Αμερικανοί για τους Αμερικανούς. Γιατί όχι; Κι εμείς κάποτε ενθουσιαζόμαστε με το δόγμα: «Η Ελλάδα στους Έλληνες». Τον καιρό του Μονρόε το δόγμα του ήταν – ή φαινόταν πως είναι – καθαρά αμυντικό. Ευρωπαϊκές δυνάμεις, Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Πορτογάλοι, διεκδικούσαν επικράτειες στην Αμερικανική Ήπειρο. Ο Μονρόε, με τη στάση του επέβαλε την επικράτεια των ΗΠΑ πάνω σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική, σε ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο. Κι όποιος γουστάρει «μολών λαβέ».

Το δεύτερο που μου θυμίζει είναι ένα είδος ιεράς συμμαχίας. Η προεργασία έχει γίνει με τον ευφυέστερο πολιτικό του πλανήτη αυτή την περίοδο, τον Πούτιν. Τότε, στις αρχές του 2^ου παγκόσμιου πολέμου με το Μανιχαϊστικό τρόπο της σκέψης που επιβάλλει ο πόλεμος, για το Σοβιετικό καθεστώς οι διαφορές μεταξύ Αγγλογάλλων και Γερμανών ήταν απλώς μικροδιαφορές μεταξύ καπιταλιστών. Οι Σοβιετικοί τα βρήκαν με τους ναζί. Ώσπου ο Χίτλερ εισέβαλε στη Ρωσία. Και τότε το μισητό Σοβιετικό καθεστώς άρχισε για τους Αγγλοαμερικάνους να αποτελείται από σωτήρες ήρωες.

Σοβιετικός κίνδυνος ποτέ δεν υπήρξε. Κατέρρευσε, αλλά η αντιπαλότητα Ρωσίας-Δύσης συνεχίζεται σήμερα. Οι γεωπολιτικοί παράγοντες είναι που επικρατούν. Η Ιερά Συμμαχία αναβίωσε το 1945 στη Γιάλτα. Ο κόσμος χωρίσθηκε σε σφαίρες επιρροής. Στην Ελλάδα μαίνεται ο εμφύλιος, καθώς ο «δημοκρατικός» στρατός αγνοεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής της Αγγλίας και όχι της Σοβιετίας. Συνεχίζει τον άπελπι αγώνα ως την καταστροφή. Και τώρα, μέσα στην αντιπαλότητα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, βλέπομε μια προσέγγιση των δύο. Καλό ή κακό; Ο Τραμπ προωθεί την επανανάπτυξη των πυρηνικών όπλων, αλλά η σύμπραξη με τη Ρωσία απομακρύνει το ενδεχόμενο τρίτου (τελευταίου;) παγκόσμιου πολέμου. Όχι για πολύ, φοβούμαι. Το Αμερικανικό ενδιαφέρον απομακρύνεται από την Ευρώπη. Η Ευρώπη, μετά από δύο μέγιστους πολέμους στο έδαφός της έχει υπαχθεί πλήρως στην Αμερικανική ομπρέλα. Τι θα κάνει τώρα, αν, υπό τη Γερμανική κυριαρχία, βρεθεί αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ; Θα ξαναζητήσει τη βοήθεια των Ρώσων; Εντελώς άδηλο το μέλλον. Η επιστημονική φαντασία καλπάζει. Αν η γεωπολιτική θεωρία αποδειχθεί, μένει μια συμμαχία Ευρασίας εναντίον Αμερικής, Παλαιού εναντίον Νέου Κόσμου. Χωρίζονται με δύο ωκεανούς. Ακολουθεί ένας τελευταίος πόλεμος, επικράτηση παγκόσμιας δικτατορίας και εξέλιξη τελικά σε παγκόσμια δημοκρατία. Μέσα σε διάστημα πολλών γενιών, αιώνων και μεσαιώνων. Αν η ανθρωπότητα ακόμη επιβιώνει.

Ηπειρωτικός Αγών, 27 Ιανουαρίου 2017